Harbin to miasto w Mandżurii, stolica chińskiej prowincji Heilongjiang, założone w 1898 w czasie budowy Kolei Wschodniochińskiej przez Adama Szydłowskiego. Po mandżursku nazwa Harbin oznacza „miejsce suszenia sieci rybackich”.

W chwili obecnej miasto zamieszkane jest przez ponad 5 milionów osób, a historia osadnictwa w tym miejscu sięga ponad 2,2 tysięcy lat p.n.e.
W 1898 na miejscu wsi powstała osada pomyślana jako stacja Kolei Wschodniochińskiej. W 1896 carska Rosja wykorzystała słabość Chin i narzuciła im traktat umożliwiający budowę linii łączącej najkrótszą drogą Syberię i Władywostok. W budowie tej linii kolejowej wzięło udział wielu Polaków, w tym inż. Adam Szydłowski, założyciel rosyjskiego Harbinu.

Pod wpływem Rosji pozostaje także miejscowa kuchnia. W restauracjach można zamówić nigdzie w Chinach nie spotykany barszcz, a w mieście działają piekarnie wypiekające równie egzotyczny dla innych Chińczyków chleb (chiń. 列巴, lièba). Harbińczycy słyną z mocnych głów, a wódka wiśniówka jest eksportowym trunkiem miasta.

Festiwal Rzeźb Lodowych jest najbardziej znanym na świecie cyklicznym wydarzeniem w Harbinie, stanowiącym wielką atrakcję turystyczną. Ma on rosyjskie, w dodatku prawosławne korzenie. W styczniu Rosjanie obchodzą święto Kreszczenie (Chrzest Jezusa Chrystusa), co w Harbinie było pretekstem do wznoszenia krzyży wykutych z lodu z rzeki Sungari. Wokół krzyży wznoszono także inne ornamenty, m.in. płotki i latarnie.
Po przekazaniu miasta w ręce chińskie święto utraciło rosyjski i prawosławny charakter, a od 1963 na trwałe wpisało się do kalendarza kulturalnego miasta.

Najbardziej wyraźną pozostałością po dawnym Harbinie są zabytki rosyjskiej architektury kolonialnej, dzięki którym miasto cieszyło się mianem „orientalnego Petersburga”.